हतार

यात्रु हतारमै

ड्राइभर हतारमै

कर्मचारी हतारमै

सेवाग्राही हतारमै

डाक्टर हतारमै

बिरामी हतारमै

जगत हतारमै । 

जो, जति हतारमै किन नहून्

चाँडो पुग्न सकेको कोही देखिनँ । 

धेरै टाढा भयो की गन्तव्य शायद 

सुस्तरी हिँड्ने अहँ, कोही भेटिनँ । 

Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

एकै छानामुनि राजा र म

नेपालगञ्जमा काम विशेषले गएको थिएँ । आफ्नै खर्चमा गएको भए पक्कै सस्तो होटल खोजेर बस्ने थिएँ । तर कामका सिलसिलामा गएको हुनाले सोल्टी होटलमै राखे मलाई । पहिलो पहिलो चोटि ठूलो होटल छिर्दा 'डरका माहोल' जस्तो लागिहाल्ने, केही नभएपनि मन आत्तिए जस्तो हुने ।  काउन्टरमा नाम रजिष्टर गरी चाबी लिएँ । सरासर आफ्नो कोठा नम्बरभित्र छिरेँ । भूँइमा झोला राख्दै थचक्क खाटमा बसेँ । खाट पनि यति लचकदार की हिउँमा खुट्टा टेकेझैँ ज्यान दुई इन्च भित्रतिर पस्यो । त्यस्तो लचकता महसुस भएपछि खाटलाई अब खाट भन्न मन परेन । बेड भन्न सुरु गरेँ, मनमनै । हिमाल र जङ्गल जाँदा टेन्ट गाढेर ढुङ्गामाथि सुत्ने गरेको मलाई अब यो बेडमा निन्द्रा नलाग्ला की भन्ने पनि डर पैदा हुन थाल्यो ।  ओहो, पिशाब त फेर्नै पो बिर्सिएको रहेछु । अघि काउन्टरमा ट्वाइलेटलाई रेष्टरुम भन्ने की वासरुम भन्ने भनि अलमलमा परेर सोध्न पनि सकेको थिइनँ । अब त ट्वाइलेट छेवैमा छ । बत्ती बालेर भित्र छिरेँ । कति बास्नादार ट्वाइलेट बरै, मेरो परफ्युमभन्दा पनि सान्दार थियो । न्युरोडमा गएर किनेको सक्कली परफ्युम नक्कली परेछ क्यार । ट्वाइलेटलाई पनि वासरुम भनेर सम्बोध...
Read more

दशैँलाई फर्केर हेर्दा

Image
दशैँ आउन अब १०० दिन बाँकी भएपछि भित्ते पात्रो मार्फत गन्ती गर्न सुरु हुन्थ्यो । सानैमा घर छाडेका हामी तीन जना (ड्याडी, अङ्कल र म) काठमाडौँ आएका थियौँ । ड्याडीले सायद मनमनै गन्नुहुँदोहो, हामी दुई भने दिन नबिराई गन्ती गथ्यौँ । घर जाने अब भोलिपल्ट जस्तो हुँदा भने रातै भरि निन्द«ा पर्थेन, मलाई आफूुसँग लान छुटाउँछन् की भनेर । घर पुग्न जसोतसो त्यो बेला ३ दिन लाग्थ्यो । घर जान पाउँदा को नै पो खुसी हुँदैन होला र ? हामी तीन पनि त्यति नै खुसी हुन्थ्यौँ । सबैकी आफ्नी आमा घरमै हुनुहुन्थ्यो । गुँदपाक, मीठा चकलेटहरु र कही थान लत्ताकपडा लिएर जाँदा घरमा सबै खुसी हुन्थे । सायद केही नलगेका भएपनि खुसी हुनेथिए । दशैँ आउने, घरका मान्छे आउने, जमघट हुने, अहो, त्यो पो आनन्द । एका बिहानै बाजे नुहाउन जाने, बज्यै पानी लिन जाने, मम्मी घाँस काट्ने जाने । केही बेरमा सबै फर्केर आउँदा पकाउने दाउरा पनि सँगै आउँथ्यो । अनि पाक्न सुरु हुन्थ्यो । बुढापाकाले भन्ने गर्छन् की आगोमा पकाएको सारै मीठो हुने भन्दै । म बुढापाका भैसकेको त थिइन तर राइस कुकरमा भन्दा मीठो भने जरुर पाक्थो । कुनै एकदिन सल्लाह गरेर बिहानै ४ बजेतिर बज्यै,...
Read more

प्रिय साथी...

Image
            तस्विर: एक महिला समुद्रको किनारमा "किताब" पढ्दै   एक्लो हुँदा, सबैसँग हुँदा समीपमा तिमि मसँगै हुन्छौ ।  नजिक हुँदा, टाढा कतै जाँदा प्रायः मेरै छेऊमा रहन्छौै । खुसी हुँदा छोड्दैनौ मलाई दुखी हुँदा त झनै के साथ छोड्थ्यौ र ? त्यसैले त तिमि मेरो प्रिय साथी । म तिमिभित्र बुद्ध देख्ने गर्छु सोच्छु, म पनि बौद्धिक हुन पाए.... ज्ञान बाँढ्ने त अचेल निकै कम भए  त्यसैले त तिमि मेरो प्रिय साथी । खै, संसार केहीऽऽको पछि दौडिरहेछ म त तिमिमा नै संसार देख्ने गर्छु मौनतामा पनि खुसी छु अचेल बस् तिमी छौ, मेरो प्रिय साथी । छाकै टारेर तिमिलाई किनेको छु कैयौँपटक व्यस्ततामा पनि घोरिने गर्छु तिमिमा  मान्छेमा भन्दा तिमिमा जीवन देख्छु अचेल त्यसैले त तिमि मेरो प्रिय साथी । Read more: शुभ यात्रा सन्देशको बिहे देशलाई हेरियो, देशले पनि हेरोस्... हल्लिने पेट सानोठिमी
Read more